Hacı abi ile baş başa kaldığımız özel zamanlarda düşüncelere dalar hüzünlenirdi. O haline üzülür “hayırdır ammo daldın yine” dediğimde efkarlanır.

“Bütün iyiler gitti ben kaldım”

derdi.

Her zaman bu manzara böyle cereyan ederdi. Bütün sevdiklerinin vefat ettiğini ve onların öbür alemde birlikte olduklarını düşünür bu dünyada bir tek kendisinin kaldığını ve yalnız kaldığını böyle hissettiğini beyan ederdi. Bende efkarı dağılsın diye ona takılırdım.

“Hacı abi senin günahların çok sanırım onun için sen bizim elimize kalmışsın. O giden arkadaşların kurtuldu inşallah sende bizlere sabır edersen ecrin artacak hayır ile sende gideceksin merak etme” derdim efkarı dağılır bana başındaki takkesini atardı 🙂

Sonrada Hüzün ve neşeli bir eda ile “ben iki büyük acı yaşadım (Gavs Abdulhakim el hüseyni, Sultan Muhammed Raşid K.s kastederek) inşallah daha yaşamayacağım Bu Gavs (Abdulbaki Hz.) beni gömecek” derdi.

Hakikaten de öyle oldu. Hacı abi vefat ettiğinde ‘’Gavsımızı aradık durumu bildirdik sâdatlar ve biz onun için her şeyi yaptık ama o geri gelmek istemedi dedi’’ ve onu kendi elleriyle toprağa verdi. Mezarına taşlarını bizzat kendisi okudu ve dizdi. Hacı İdris’te sevdiklerine kavuştu

Sözü bana miras kaldı…..“Bütün iyiler gitti ben kaldım….”           Engin’den