(Yazıda geçen Gavs hazretleri, şu an  Adıyaman Kahta Menzil köyünde ikamet eden Gavs’ı Sani Seyyid Abdulbaki hazretlerinin mübarek babalarıdır.)

Hacı İdris aslen Siirtli olup, Gavs Seyyid Abdulhakim El Hüseyni hazretlerinin yakınında hizmetinde bulunmuş güzel bir sofiydi.

Gavs artık bize ait bir yer olsun kimseyle karşı karşıya gelinmeden ibadet ve ümmete hizmet edecek rahatlıkta bir yer arıyordu başka köyler ve yerleşim yerlerinde yaşanan sıkıntılar onu çok üzmüş ve müstakil bir yerleşim yeri  (köy) arayışlarına girmişti.

Bir kaç yere bakıldıktan sonra Adıyaman dan bir haber geldi oradaki Gavs’ın sadık sofilerinden Molla Nezir bir yer bulduğunu söyleyince Gavs Molla Nezir rehberliğinde Muhammed Raşit ve beni köye bakmamız için görevlendirdi daha öncede bir çok hizmete beraber gitmiştik (ben daha çok hizmet için Muhammed Raşit’e göz kulak olayım diye sanırım)

Oraya varmamız için kamyona bindik minibüse bindik Fırat nehrini sal ile geçtik devamında katırlarla ancak araziye vardık hasılı iflahımız kesildi (Molla Nezir’e öyle kızdım ya kurban bizi nereye getirdin burası neresi yahu diye gizliden sitem ettiysem de yolculuk devam etti)

Araziyi gezdik baktık sahipleri de su olmadığı için satıyorlardı.

Seyyid Muhammed Raşit bir tepede durdu araziye baktı bana dönerek “İdris köy nasıldır?” 

“Kurban burası bir köy değil çorak bir arazidir yol yok su yok buraya hayvanlar bile gelemiyor kaç türlü binek varsa bizde ancak öyle gelebildik buraya sofiler insanlar nasıl gelecekler gelemezler Allah kaderimizde varsa silsin.” deyince elini omzuma koydu “yok yok öyle deme bak şuraya camiyi yaparız buraya ahırları yaparız şuraya su deposu buraya petrol bile yaparız” diye böyle şöyle diye tek tek anlattı ama onun ufkunu aklım almadı. Bu şekilde döndük geldik Gavs’ın huzuruna Gavs Muhammed Raşit ile görüşürken bende dışarıda bekledim sonra

Gavs beni emretti çıktım huzuruna arkamdaki camdan da Râşit bize camdan bakıyordu Gavs sordu; “İdris araziye köye gidip baktınız orası nasıldır ?” “Kurban Raşit diyor güzeldir.?” Gavs durdu tekrar İdris köy nasıldır? “Kurban Raşit diyor güzeldir.”

Gavs ses etmedi… tekrar “İdris köy nasıldır ?” Deyince ben bir feryat ile “kurban orası bir köy değil dağın başıdır yol yok su yok oraya gidersek kimse gelemez oraya kurbanım diyerek hıçkıra hıçkıra söyledim” Mübarek bekledi ben biraz sakinleşince “Bak İdris hiç depreşme Raşit kendine yer bakıyor O nereye derse oraya göçeceğiz”

Hakikaten göç gerçekleşti ve Allah bana ömür verdi. Seyyid Muhammed Raşit ilk gün O çorak araziye bakıp ne söyledi ise seneler içinde hepsi bir bir gerçekleşti ve ben hepsini yaşarken gördüm. Orası önce bize (sofilere) menzil oldu. Sonra tüm ümmeti Muhammed’e (insanlara)

Menzil oldu…. MENZİL

Not : (Gavs’ı Sani Abdulbaki’nin ilk zamanlarında ) bir gün Hacı İdris ile beraber menzilde iken bu kıssayı anlattı bana döndü bak buraya da petrol yapılacak dedi bende hacı abi burası köyün ortasıdır olur mu ? dedim (şimdiki EDEP dükkanın orası) oda gülerek bende zamanında öyle dedim hepsi tek tek oldu bir tek bu kaldı. Gerçekten bir müddet sonra oraya petrol pompaları koydular Orası petrol oldu (daha sonra köyün çıkışına taşındı) ve biz hacı İdris ile oradan her benzin alışımızda birbirimize gülerek araç deposu doldurduk ve O her defasında

Onların sözü sözdür laf değil yere düşmez yerde kalmaz derdi… Vesselam

Engin’den