SESLİ DİNLE

Askeri darbe olmuştu bazı niyeti iyi olmayan askerler sebebi ile Sultan Muhammed Raşid Hz’ni Ege denizinde Gökçeada’ya mecburi ikamete mecbur ettiler. Hatta onu götürmek için gelen askerlerin çokluğunu gören mübarek askerlerin başında gelen komutana “bu kadar askeri benim için neden yordunuz bana gel deseydiniz ben gelirdim sizlerde bu kadar yorulmazdınız” diye serzenişte bulunmuştu.

Onu aileden bir kişi dışında kimse ile görüştürmüyorlardı. Adaya gidip gelmek te tamamen izne tabi idi bu duruma bir anlam verememekle beraber sevenler (sofiler) olarak biz çok üzülmüştük.

Onu görmek ona ulaşmak için türlü yollar denemiş olmamıza rağmen başarılı olamamıştık. Bu üzüntü ve düşünceler ile köye gelmiş müsaade varsa ben ona gitmek onu görmek istiyorum demiştim. Onunla hukukumu ve sevgimi bilen kardeşi Abdulbaki Hz. tamam olur demişti.

Yola çıktım öğrendim ki Siirtli bir hemşehrimiz adada yaşıyor ve orada nüfuzlu bir iş adamı olmuş onu buldum ve durumu anlattım Hacı İdris seni seviyorum ama bu isteğin çok zordur çok sıkı denetim yapıyorlar dedi. Sonra birkaç girişimden sonra beni adaya yanında yardımcısı olarak götürdü. Adaya girmeye girdik ama ona nasıl ulaşacaktım sabaha kadar düşündüm sonra fırına ekmek almaya gittiğimde baktım ki fırında simit yapıyorlar hemen dışarı çıkıp uzun bir sopa bularak 50 simit aldım sopaya dizerek simit satıcısı olarak Sultan Hz.’nin sokağına gittim onun evinin önünde bir aşağı bir yukarı bağırmaya başladım simitçiiiii simitçiiiii diye benden simit almaya gelen çocuklara simit veriyor para almıyordum teberrüktür deyip onlara hediye ediyordum.

Onun evinin önünden geçerken daha yüksek sesle ağlayarak simitçiiii simitçiiiii diye bağırıyordum sanırım Sultan Hz. sesimi tanıyıp cama geldi ve bana bakmaya başladı sonra tebessüm ile dadıyı çağırarak hele gel bak simitçi gelmiş hele şu simitçiye bir bak bak bize kim gelmiş dedi. Bana da üzülme Hacı idris az sabır bitecek inşallah diye seslendi.

Onu öyle görünce içimin ateşi gözümden lav oldu aktı yaş oldu aktı. Bir müddet sonra onu Ankara da ev ikametine verdiler sonrada anladılar ki O bu ülke için çalışan ülkenin bir değeridir köyüne gitmesine izin çıktı elhamdülillah.

Engin’den

13 Yorum

Yorum Yapın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.