Hacı abiyi ziyaret amacı ile Siirt’e gitmiştim kapıyı hacı abinin hanımı açtı “gel Engin buyur” dedi hacı abinin yattığı odaya aldı beni Hacı İdris çok hasta olmuş sanırım fena halde üşütmüş ilaç falan vermişler ama nafile öyle ki üzerine 2-3 yorgan örtmüşler nerdeyse nefes alamıyor halde ona seslendim yorganının kenarından açıp “hayırdır kurban bu ne haldir?” dedim…öyle bir inlemeyle “hoş geldin” dedi ki “Allah Allah sana ne olmuş hacı abi” deyince “çok hasta oldum Engin” dedi. Kalkmaya davrandıysa da dermanı yetmedi.

“Oğlum sen yabancı değilsin ne lazımsa iste çocuklar getirsin” dedi “tamam hacı abi sen merak etme ben hallederim” diye konuşurken ev telefonu çaldı odada ben baktım batmandan sofiler yola çıkmış muhabbet ile hacı İdris’i ziyarete geliyorlar hacı abi çok hasta diyecektim ki inilti şeklinde “engin sakın sofilere bir şey deme muhabbetlerini kırma gelsinler” dedi bende ”hacı abi şimdi müsait değil ama sizi beklediğini söyledim buyurun gelin” dedim.

Hacı abi nefes almaya dermanın yok neden gelsinler dedin Oğlum “sâdatlar onları çok seviyor sofiler benim de nefesimdir onlar olmaz ise ben nefes alamam”   “eeee onlar senin için geliyor ama sen bu vaziyette nasıl olacak” deyince inleyerek konuşuyorsun “merak etme ben şimdi yavaş yavaş iyileşirim” dedi… “İçeriye söyle yemek çay hazırlasınlar misafirlerimiz geliyor de onlar gerekeni yaparlar” dedi. Bana dönerek “Engin gel bu üstümdekileri kaldır” dedi yorganları aldım bir yorgan kaldı üzerinde 5 dk. sonra yorganın altından başını çıkarttı sesi biraz daha iyi olmuştu gözleri kapalı biraz konuştuk sohbet ettikçe biraz açıldı sesi düzeldi 10 dk. sonra oğlum beni oturt dedi yardım ettim yorgana sarıldı bağdaş kurdu bir müddet öyle kaldı gözlerini açtı yorganı al havlu getir dedi silindi bir müddet de öyle durdu sofiler de gelir şimdi ben gideyim bir abdest alayım deyip kalktı odadan çıktı biraz sonra geldiğinde sanki odadan odaya geçmiş gibi karşımda sanki az önce konuşamayacak kadar hasta olan o değilmiş gibi dipdiri canlı kanlı bir adam vardı 40 dk. içinde gözümün önünde sofiler geliyor deyince ayağa kalktı misafirler geldi onlara ikramlar yapıldı geç saate kadar saadat sohbetleri yapıldı ve muhabbet ile onları yolcu ettik. Hacı abi bu neydi böyle ?nasıl oldu ? Hacı abi ne sorduğumu ve nasıl sorduğumu iyi bildiği için aramızdaki samimiyete istinaden çok net dedi ki oğlum;

Saadatlar benim hayatım sofileri benim nefesimdir.

Engin’den