(Yazıda geçen Gavs hazretleri, şu an Adıyaman Kahta Menzil köyünde ikamet buyuran Gavs’ı Sani Seyyid Abdulbaki hazretlerinin mübarek babalarıdır.)

Hacı İdris aslen Siirt’li olup, Gavs Seyyid Abdulhakim El Hüseyni hazretlerinin yakınında hizmetinde bulunmuş güzel bir sofiydi. 

Gavs k.s vefat etmiş Sultan Muhammed Raşid irşadı başlamıştı.

(Gavs Abdulhâkim El Hüseyni den sonra yerine bıraktığı mürşit). Gavs’ın açtığı yoldan hizmeti büyüyen bir çığ gibi ümmeti Muhammed’e hizmeti daha da çoğaltmak için gece gündüz çalışıyordu onun da irşadı kendine özgü bambaşka bir hal de ilerliyordu artık sadece doğu illerinden değil batı illerinden de ziyaretçi akını başlamıştı. Bende daha sık gidip gelmeye ve hizmete yardım etmeye çalışıyordum lakin işim engel oluyor emeklilik için hesap yapıyor fakat en iyi senaryoda bile 2 sene askerlik te geçen zaman kalıyordu. İşte o günlerden bir hafta sonu sultan Hz. beni çağırdı ve “İdris sen artık emekli olmuyor musun ?”  “çok istiyorum ama kurban günüm yetmiyor bekliyorum” dedim O da “yok yok bekleme”

“Emekli OL artık…”   “Beli kurban”

Bütün yol boyu düşündüm (hayr olsun vardır bir bildikleri ben sabah işe varınca hemen sorayım dedim) ertesi sabah işe (H.İdris karayollarında atölye şefi olarak çalışıyor) gider gitmez doğruca muhasebeye gittim müdür bey ile girişte karşılaştım buyur hacı İdris..

“Emeklilik için geldim” deyince zınk diye durdu.

“İstasyon müdürümü söyledi onunla mı konuştun” deyince anladım ki bir şeyler oluyor hemen şu işin aslını anlatın müdür bey (aramız çok samimi idi) dedim.

“İdris senin emekliliğin bugün doluyor ben istasyon müdürüne Cumadan söyleyince oda sakın bunu İdris’e söyleme hemen emekli olur yerine kimseyi koyamayız” diye kendi aralarında konuşmuşlar ve sözleşmişler.

Bende sabah sabah direk onu sorunca hafta sonu md bey ile konuştuğumu düşünmüş. Durum daha da ilginçleşti. Muhasebe müdürüne “ama benim askerliğim yatmamıştı nasıl olur” dediğimde baktı “yatmış İdris hiçbir problem yok”

Hemen dilekçe verdim arkadaşlar müdürler beni kalmam devam etmem için ikna etmeye çalıştıysalar da Sultan Hz. emekli ol artık demişti ve bu benim için büyük sürpriz olmuştu ama kafamı kurcalayan sorulara da bir cevap bulmam gerekiyordu sosyal sigortalar müdürlüğüne gittim orada bir arkadaş çalışıyordu evrakları baktırdım evet askerliğim ödenmiş gözüküyordu Sağ olsun oradaki arkadaşım(evrakları makbuzları inceledi ve parayı yatıranı tespit etti araştırdık bizim eve her zaman gidip gelen arkadaşlık yaptığımız insanlardan birisi meğer SSK (sgk) il müdürü olarak görev yapıyormuş tayini çıkınca ben bu hacı İdris’ten çok misafirperverlik abilik gördüm ben de ona bir şey yapsam diye niyet etmiş ve askerliğimin sigorta primlerini yatırıp gitmiş oradaki vezneye de tembih etmiş ben gittikten sonra Hacı İdris’e söyleyin diye) Böylece mesele anlaşıldı param geldi ve ben emekli paramı alınca doğru menzile gittim Sultan’a ne de olsa emekliliğime O vesile olmuştu o söylemese bilemeyecektim. Kurban emriniz üzere sordum emekli oldum bütün param emekli ikramiyem de burada deyip verdim tebessüm ile hayırlı olsun İdris dedi aldı seccadesinin köşesinden altına koydu. Bana da şimdi git medreseden bana kalem kağıt cetvel getir dedi. Beli deyip isteklerini getirdim.

Başladı kağıda plan çizmeye anladığım kadarı ile ev planı çiziyordu bitince bana gösterdi bak İdris ev böyle olsun diyoruz sen ne diyorsun. Beli kurban siz bilirsiniz dedim ama sonu nereye varacak diye merak ediyorum sonra uzun uzun anlattı neden evin böyle olması gerektiğini tamam kurban dedim başladı hesaba şu kadar demir bu kadar beton, harç, tuğla derken gidecek çiviye kadar hem yazdı hem hesabını çıkarttı arkasına da matematiğini çıkarttı sonra bana dönerek parayı koyduğu yerden bana verdi bu parayı ve kağıdı sofi Tevfik’e (Siirt’te esnaf arkadaşım) ver parayı o harcayacak ne lazımsa sana o alsın onun hesabı kuvvetlidir dedi.

Suphanallah her şey iyi de benim bu evi yapacak bir arsam yok ki ? “Kurban benim arsam yok” diyebildim var İdris senin arsan deyince aaaa evet çok çok önce elime bir miktar para geçmiş bende sormuştum bende bu kadar para var ne yapayım kurban diye (para çok azdı arsa al demişti o zaman mübarek bu paraya bizim orada arsa yok .Nereden yetiyorsa oradan al demişti bende Siirt’in dışında kimsenin kıymet vermediği bir yerden alabildim sonrada tamam aldım dedim ve o kadar ehemmiyetsiz gelmişti ki orayı tamamen unuttum mübarek taaa orayı hatırlattı bana)

Parayı ve ev projesi kâğıdını sofi Tevfik’e verdim baş üstüne dedi baktı hacı proje çok güzel ama temel yok burada çizmemiş senin bilgin var mı dedi. Yok dedim

Evi alt üst ettim sonunda tapuyu buldum tapu dairesinden bir arkadaşı da alıp arsanın oraya gittik sofi Tevfik ile bakalım diye Siirt o tarafa doğru gelişmeye başlamış kıymetlenmiş arsamın olduğu yerler. Bir çok ev yapılmış ve yapılmakta olduğunu gördük çok şaşırdık neyse arsanın yerini bulduk Allah Allah arsada temel var hem de öyle böyle değil çok güzel ve sağlam bir temel Tevfik takıldı “İdris senin temeli sâdatlar atmış onun için çizmemişler” belli ki gülüştük sonra herhalde yan arsa bizimkisi dedik lakin baktık baktık hayır Allahtan tapu dairesinden olan arkadaş “hacı abi bu temeli kim attıysa onu bul yanlış yere atmış temeli” demeye kalmadı bir araç geldi selam verdi anladık ki arsanın sahibi yanlışlığı anlatıyorduk adam baktı “İdris sen misin ?” dedi evet deyince boynuma sarıldı başladı ağlamaya beni bildin mi ? bilemedim.

(biz arkadaştık ben 35 sene önce Avrupa’ya gitmeden senden borç almıştım oradan sana gönderirim diye ama gönderemedim ben o senin paranla oralara gittim…. ben onu tamamen unutmuştum ama anlatınca hatırladım onu da parayı da, şimdi senin arsana mı temel atmışım kendi arsam yerine) diye gülmeye başladı masrafın ne kadarsa verelim hak geçmesin dediysem de

“Asıl sen hakkını helal et bu temel de sana helal olsun hesaba oturursak sen alacaklı bile çıkarsın hayrını gör” dedi. Sofi Tevfik “hacı az önce şaka yapmıştım temeli sâdatlar atmış diye ama hakikaten öyle oldu galiba” dedi ve ev inşaatına kaldığımız yerden devam ettik.

Bugün ben ve ailemin oturduğu ev onların himmet ve bereketi ile yapılmış oldu. Proje ve para birebir oldu.

Bu kadar çok bilinmezlik denklemi ancak bilenler ile olur vesselam.

Engin’den